bogbag

żródło -

quelle, source, makor,

sorgente, ujun, zrodlo.

innosc, różność słowa

a wszystko spójne.

jak woda najczystsza.

*

punkt wyjścia.

powstanie życia.

dynamika i siła

dająca spokój w monotonni

mowy szumu.

migający światłem chłód

gaszący pragnienie

dający napęd obrazom

w zwierciadle wspomnienia.

*

w czystce widze siebie,

prądem kamyk niesiony.

a obok mnie drugiego

kijanka szukajaca cienia.

w słońcu mała ławica ryb

ochronnymi łuskami sie mieni

na kladce kobieta zgarbiona

kwieciste sukienki pierze.

łabędzica z trójką

brzydkich kaczątek

falisty klin zostawiła.

gałąż wiatrem pochylona

liściaste palce rozszczepiła.

dwa słońca, dwa księżyce,

dwa razy więcej gwiazd.

zawsze będę wracał

do żródła mojej inspiracji.

do ciebie.to jedna

z moich prawd.

                                   bogbag

- na zdrowie -

ciemności nieprzespane,

myśli poszarpane,

w niepokoju i niewiedzy

w drżenie zamieniane.

czekam na słowo,

które jest filarem

.........cisza

nic nie słyszę.

otwieram butelkę

sycylijskiego wina

jego piękny kolor

barwę ust twoich

w uśmiechu przypomina.

gdzie jesteś nieznajoma

...........ech

patrzę w lustro

na zdrowie.

                                   bogbag

skąpisz mi -

Skąpisz mi słów,

skąpisz mi wieści,

skąpisz mi ...

niepisanych treści

skąpisz mi szeptu

skąpisz mi gestu,

skąpisz mi ....

należnego podestu.

skąpisz mi dotyków

skąpisz mi darów

skąpisz mi ...

materialnych filarów.

skąpisz mi tańców

skąpisz mi łoża

skąpisz mi ...

czułości morza.

skąpisz mi duszy,

skąpisz mi ciała,

kiedy w dawaniu

... radość cala.

                                 bogbag

- miłość i blask -

Piszesz mi o ludziach szarych,

żywych drepczących pośród zmarłych,

o miłości przez nich zapalanej

i w blasku wosku rozlanej.

piszesz mi o kwiatach jesiennych,

drżących płatkach chłodem rozwianych,

o miłości w nich podawanej

i w blaski świec przyodzianej.

piszesz mi o grobach cmentarnych,

tych wielkich i małych zdeptanych,

o miłości w nich zakopanej

i w blasku płomienia niewidzianej.

piszesz mi, ze mnie kochasz,

w tym dniu narodzin i żalu,

o miłości szalonej nieokiełzanej

i w blasku światła schowanej.

a ja ......

znów mam rok wspomnień więcej

... śmiać się czy płakać ?

                                              bogbag