-świadomy wybór – / 106 /
uciekam z gwarnej masy
tnąc odległość granic,
chciałem być tam a wole tutaj
wracam by pustkę mamić.
nieszczęsna miłość Goethego
stała się jakby wzorem
szukam i szukam i szukam
z kim się podzielić darem.
jajko podzielę na czworo
cztery plasterki kiełbasy
to wszystko zjedzmy my
ja, dwa psy i ptaki.
bogbag
- jesienny lisc -
skulony, drżący
bezskutecznie
poszukujący ciepła
w przymrozku
nocy.
mleczna cisza
poranka otulony
czekam
na ciepły
promień.
lśnię w blasku
złotego
przebudzenia
jeszcze srebrem
pomalowany.
chce się mienić
swoim kolorem,
arterie pokazać,
rozłożyć.
jeszcze kilka
godzin,
minut,
to czas.
czas ...
odchodzenia.
kołysząca
grawitacja,
w bezwiedny,
w bezruchu,
opadnę.
bogbag
- spotkanie – /104/
wiem ze istniejesz.
bo byłaś i widziałaś.
szkliste oczy me.
bogbag
- królewski konkurs -
zebrał się kiedyś
elektorat jednoosobowy.
a może to konkurs
na króla
został ogłoszony?
w podwawelskiej
grocie niewiedzy,
koronę
z liści myśli
na głowę założyli.
pióro ...berłem?
potrzeba chwili?
podmuchem słowa
władca mgły rozwiewał
kiedy ciemny naród
zemsty piosnek
śpiewał
na sza..fot..
na sza..fot..
na sza..fot..
król w impasie
się znalazł
perłowej niewiedzy
kochać w ciemno?
czy w ludzkie
gadanie
bardziej wierzyć?
piramidy pytań
z dnia na dzień
wzrastały
wrrrrrrrrrr...
to dwa serca
na rowerze
przejechały.
techniczne milczenie.
..siatkę porwały
wrrrrrrrrrr...
poleciały
w świat słowa
kończąc chwilę
katuszy
"wryłaś się tak mocno
we mnie,
choćbym lata cale
grzebał i skrobał
to nie jestem
w stanie wydłubać
ciebie
z mojej duszy"
walka plansz
walka światów
walka intelektów
walczył.
jak wojownik
ze Sparty rodem
za wierność..
za niewierność,
stanął majestat
bez opaski kultury
przed egzekucji
gilotyna
pociągnij damo sznur
jestem słabym królem
uległem miłości.
bogbag
- Spacerując - /18/
Spacerując pomiędzy
tysiącem barw i odcieni,
Z pamięci mojej
wyłania się obraz twojej twarzy.
Zamykam oczy,
opierasz głowę na moim ramieniu,
a ja opuszkami palców tkam
z twoich włosów dywan nadziei.
Pokonaliśmy
barierę i konwenanse,
wyszliśmy poza ramy,
Lecz trzeba jeszcze spojrzeć
prosto w słońce,
To boli.
To bardzo boli
i może boleć jeszcze bardziej.
Nie podnośmy rąk do góry,
Nie zasłaniajmy twarzy,
nie pozwólmy się wypalić.
Z czasem ból minie.
I dookoła nas
pozostanie tylko światło.
Ale czy tak będzie naprawdę ???
bogbag