- dla pieguski -
kiedy cię pierwszy raz zobaczyłem
w półmroku dyskotekowej sali
psychodeliczne języki kolorowych świateł
muskały po twojej pięknej twarzy.
następnego dnia w blasku porannego słońca
twarz twoja była jeszcze piękniejsza.
z tuzinami małych punkcików
jak roziskrzone gwiazdy na firmamencie
nocnego, pogodnego nieba
i ten uśmiech, który rodzi nadzieje
nadzieja, która rodzi życie
życie które rodzi miłość
miłość, która rodzi życie
życie, które rodzi śmierć.
bogbag
- szarość -
nie biały
nie czarny
jakiś szary, beżowy
i wierzy w cos innego.
jak cień bez ciała.
oderwał się
goniony granatem
gendarmeirie
pochowali w czerni.
dwie szarości.
masowy bunt
socjologiczne zjawisko
przez silę władzy
zniekształcane. pokonane.
wyszli i palili
1400-oma czarnych ognisk
problem oświetlili
smrodem gumy utrwalili.
kierowani w ślepe
uliczki rozwoju.
otoczeni socjalnym
murem wyzysku.
otoczeni klasowym
drutem kolczastym
szukają tożsamości.
i wyszedł mer
i splunął słowem.
bogbag
- konwencja -
niekonwencjonalna
miłość kapie się.
w słowach
konwencjonalnych.
otarła krople
słonej wody.
cicho przysiadła
na walizkach
wypełnionych
niespełnieniem
i je obwarzanki
w kształcie anioła.
zapala zapałki.
.. pierwsza
by zobaczyć
moje oczy,
.. druga
by zobaczyć
moje usta,
..trzecia
by zobaczyć
całą moja twarz.
napiął luk.
strzała
snajpera Amora
pełna uczuć
trafiła.
zabiła
rzeczywistość.
nie czas na
czarny obelisk.
ktoś mnie szuka,
ktoś dotknie,
ktoś poczuje,
ktoś pokocha,
ktoś w ciemności
będzie mnie
widział.
bogbag
- na powierzchni dłoni -
Z dysonansu powstała
Pod naporem słowa.
Jej siła nie wiąże
Ruchu nie zabiera
I siada cichutko
Na wierzchu dłoni
W lekkości i ulotności
Po morzach myśli dryfuje
Pod banderą serca
Jest nie do zatopienia.
Z rozumu, rozsadek
Mieczem z róż przegnała
Płomieniami namiętności
Krzyk w szept zamieniła
W logistycznej walce
Brakiem sensu otulona
Czarodziejka snów i marzeń
Moja miłość ..wyśniona.
bogbag
- wiersze pisze się o wszystkim - / 116 /
refleksyjny dzien.
dzień wspomnień o tych,
którzy byli
o tych którzy są
pozostaną.
dzień przepełniony
masą ludzką,
masą blachy samochodowej,
światłem świec,
zapachowej łuny
różnokolorowego wosku,
gałązek,
kwiatów,
wiązanek.
*
nie lubię tłoku.
nie lubię gwaru.
wstałem wcześnie rano,
byłem tam
gdzie chciałem być.
w południe uciekłem
już od wszystkiego.
chciałem czytać.
chciałem pisać.
chciałem być sam.
*
nie mam fortepianu
mam chryzantemy.
mam miłość w sobie.
mam butelkę.
*
i wiesz ...
założyłem ten sweter
no wiesz ...
ten biały golf.
tam są tysiące nitek
a ty w każdej z nich.
*
przybyło kobiet.
przybyło lat.
czujesz to
co ja ?
bogbag